เอียงหูฟัง ลมพัดถั่ง ดังอยู่หวี้หวี่
เผื่อมีเสียงพี่ ที่ลอยล่องต้องลมมา
สาวอุบลอาวรณ์เฝ้าฮำฮอนในคำสัญญา
ยังขายปิ้งไก่ถ่าอยู่ บขส.คือเก่า
ยามเทศกาล อ้ายยังผ่านทุกปี
มาปีนี้ บ่เห็นหน้าเลยหนอผู้บ่าว
ตกรถทัวร์ หรือหนีไปนำผู้สาว
ปล่อยสาวอุบลเงียบเหงา แท้น้อผู้บ่าวรถทัวร์
มาตั๋วให้นาง คอยถ่า มาป๋าให้หล่าคอยทาง
มาถิ่มสัญญาให้ฮ้าง แท้นออ้ายผู้อยู่ไกล
สาวขายปิ้งไก่ อ้ายลืมแล้วบ้อ ที่ บขส. มีคนรอเจ้า
อยู่เด้ออ้าย
ปิ้งไก่ไหม้ เพราะใจลอย
น้ำตาย้อยใส่ไม้ปิ้งไก่
เหมือนดวงใจใกล้แตกสลาย
คิดฮอดอ้ายจนใจสิขาดรอนๆ
จนตีหนึ่ง อ้ายบ่มาถึงสักที
ลมพัดวี่ๆ น้องนี่หนาว ฮอดข่วนหัวใจ
คนที่รอ กะท้อเป็นเด้อ้าย
ให้ถ่าบ่หนอ หรือน้องควรตัดใจ
จนรถรอบสุดท้าย ออกจากชานชาลา
เดียวดายใต้ไฟแสงส่อง เดียวดายใต้ไฟแสงส่อง
จอบส่องจนสุดสายตา
หรือมีสาวถ่าอยู่ป้ายหน้าบ่มาจ้อยนอหัวใจ
ตีตั๋วไปใสนออ้ายคนเก่า ลืมสัญญาเฮา แล้วบ่อ้าย
ปิ้งไก่ไหม้ เพราะใจลอย
น้ำตาย้อยใส่ไม้ปิ้งไก่
เหมือนดวงใจใกล้แตกสลาย
คิดฮอดอ้ายจนใจสิขาดรอนๆ
จนตีหนึ่ง อ้ายบ่มาถึงสักที
ลมพัดวี่ๆ น้องนี่หนาว ฮอดข่วนหัวใจ
คนที่รอ กะท้อเป็นเด้อ้าย
ให้ถ่าบ่หนอ หรือน้องควรตัดใจ
จนรถรอบสุดท้าย ออกจากชานชาลา
เดียวดายใต้ไฟแสงส่อง เดียวดายใต้ไฟแสงส่อง
จอบส่องจนสุดสายตา
หรือมีสาวถ่าอยู่ป้ายหน้าบ่มาจ้อยนอหัวใจ
ตีตั๋วไปใสนออ้ายคนเก่า ลืมสัญญาเฮา แล้วบ่อ้ายเอย